ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

Για να κατεβάσετε το άρθρο σε μορφή κειμένου πατήστε εδώ (Άρθρο)

Οι λειτουργίες του λάρυγγα σχετίζονται με την ομιλία, την προστασία των πνευμόνων από εισροφήσεις, την είσοδο και την έξοδο του αέρα από τους πνεύμονες και το βήχα για τον καθαρισμό των πνευμόνων από τις εκκρίσεις. Επομένως, είναι λογικό ότι ο ασθενής μας προσέρχεται με συμπτώματα που αφορούν τις λειτουργίες αυτές.

Έτσι, ο ασθενής μας μπορεί να παραπονείται για βράγχος φωνής, δυσκαταποσία και εισροφήσεις, δύσπνοια ή θορυβώδη αναπνοή, αδυναμία για αποτελεσματικό βήχα και άλλα. Κάποιες φορές βέβαια, η παθολογία του λάρυγγα ενδέχεται να αποκαλυφθεί τυχαία, στο πλαίσιο μιας λεπτομερούς εξέτασης για άλλα συμπτώματα. Προηγείται πάντα η λήψη του ιστορικού. Ο χρόνος έναρξης των συμπτωμάτων, ο συσχετισμός με γεγονότα όπως ιώσεις, τραυματισμοί ή χειρουργικές επεμβάσεις, η εργασία του ασθενούς, οι προσωπικές του συνήθειες όσον αφορά στο κάπνισμα ή την κατανάλωση αλκοόλ, η πιθανή επαφή με τοξικές εισπνεόμενες ουσίες, άλλα προβλήματα υγείας, ιδίως σε σχέση με το γαστρεντερικό σύστημα, μπορεί να σχετίζονται ή να αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες για το πρόβλημα του ασθενούς.

Η κλινική εξέταση είναι ιδιαίτερα σημαντική και αποδεικνύεται αρκετή, στις περισσότερες περιπτώσεις, για να μας δώσει τη διάγνωση. Η ενδοσκόπηση του λάρυγγα είναι, φυσικά, η βασική εξέταση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να παραλειφθεί η γενική εξέταση. Η ψηλάφηση του τραχήλου για διογκώσεις, η επισκόπηση της κινητικότητας του οπισθίου τοιχώματος του φάρυγγα και άλλα στοιχεία, μπορεί να είναι σημαντικά για τη διάγνωση. Επιπλέον, όμως, ήδη από την κλινική εξέταση, ο ιατρός θα πρέπει να μελετήσει κάποιες παραμέτρους που θα επηρεάσουν ενδεχόμενη χειρουργική επέμβαση. Το άνοιγμα του στόματος, η κατάσταση της οδοντοστοιχίας, ιδιαίτερα της άνω γνάθου, το μήκος του λαιμού και η κινητικότητα του αυχένα είναι στοιχεία που χρειάζεται να μελετηθούν και να τεθούν υπ΄όψιν και του αναισθησιολόγου.

Η ενδοσκόπηση του λάρυγγα είναι εξέταση απλή, εύκολη και συνήθως ανεκτή από τον ασθενή.. Με την ενδοσκόπηση μπορεί να διαπιστωθεί η κινητικότητα των φωνητικών χορδών και τυχόν αλλοιώσεις του βλεννογόνου του λάρυγγα. Έτσι, θα διαγνωσθούν μονόπλευρες ή αμφοτερόπλευρες παραλύσεις των φωνητικών χορδών, σπαστική δυσφωνία, κύστεις, πολύποδες ή κομβία των φωνητικών χορδών και άλλες αλλοιώσεις του βλεννογόνου, ορισμένες εξ αυτών ύποπτες για κακοήθεια. Η ενδοσκόπηση του λάρυγγα, με δυνατότητα καταγραφής σε οπτικά μέσα, μας παρέχει τη δυνατότητα να εξηγήσουμε στον ασθενή το πρόβλημά του, αλλά και να το περάσουμε στο ιστορικό του για σύγκριση σε μελλοντική επανεξέταση.

Πιο προηγμένη από την απλή ενδοσκόπηση, είναι η στροβοσκόπηση. Με αυτή τη μέθοδο, μπορεί επιπλέον να μελετηθεί και η κινητικότητα του βλεννογόνου των φωνητικών χορδών . Έτσι, είναι δυνατόν να διευκρινιστούν περαιτέρω κάποιες καλοήθεις αλλοιώσεις που διαπιστώθηκαν με την απλή ενδοσκόπηση. Κυρίως, όμως, σε αλλοιώσεις του βλεννογόνου των φωνητικών χορδών με χαρακτήρες ύποπτους για κακοήθεια, ενδέχεται να διαπιστωθεί πιθανή διήθηση από την αλλοίωση των βαθύτερων στρωμάτων των φωνητικών χορδών.

Για τις περισσότερες από τις καλοήθεις παθήσεις του λάρυγγος, ο διαγνωστικός έλεγχος έχει ήδη ολοκληρωθεί. Σε ειδικές περιπτώσεις θα απαιτηθούν επιπλέον εξετάσεις, όπως απεικονιστικός έλεγχος. Είναι, λοιπόν, η ώρα να συζητήσουμε με τον ασθενή το πρόβλημά του και να προτείνουμε τις διαθέσιμες λύσεις. Η συζήτηση αυτή είναι συνήθως εύκολη και σπάνια γίνεται δυσάρεστη για τον ασθενή. Σε πολλές καλοήθεις παθήσεις, θα προταθεί συντηρητική φαρμακευτική αγωγή, όπως με αντιόξινα ή μαθήματα λογοθεραπείας. Και στις περιπτώσεις, όμως, που θα προταθεί χειρουργική επέμβαση, αυτή είναι εύκολη και χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις για τον ασθενή. Ίσως το δυσκολότερο κομμάτι αποτελεί το γεγονός ότι θα του ζητήσουμε να απαρνηθεί ορισμένες συνήθειές του, όπως το κάπνισμα.

Όπως είπαμε, οι χειρουργικές επεμβάσεις για τις καλοήθεις παθήσεις του λάρυγγος είναι σχετικά απλές. Δύο θέματα θεωρούμε ότι πρέπει να τονισθούν ιδιαίτερα. Το πρώτο, αφορά τους κανόνες της φωνοχειρουργικής. Είτε ο ασθενής μας είναι επαγγελματίας της φωνής, όπως τραγουδιστής, είτε όχι, ο πολύποδάς του πρέπει να αφαιρεθεί με τον ίδιο τρόπο. Κι αυτό θα γίνει ακολουθώντας τους κανόνες της φωνοχειρουργικής. Η φωνοχειρουργική δε συνιστά μια διαφορετική απλώς τεχνική, αποτελεί εξέλιξη της παραδοσιακής τεχνικής. Ο βασικός της κανόνας είναι η κατά το δυνατόν διατήρηση του φυσιολογικού βλεννογόνου και πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε ασθενή.

Το δεύτερο θέμα αφορά στη χρήση του laser. Το laser έχει κάποιες ιδιότητες που μπορούμε να εκμεταλλευθούμε για συγκεκριμένες καλοήθεις παθήσεις του λάρυγγος. Οι ιδιότητες αυτές είναι το χαμηλό ποσοστό δημιουργίας συμφύσεων και κοκκιωματώδους ιστού, η ικανότητα για χειρισμούς ακριβείας μέσα από στενό οπτικό πεδίο και η δυνατότητα διατομής, μέσω του όγκου χωρίς τον κίνδυνο διασποράς. Στις απόλυτες ενδείξεις του laser περιλαμβάνονται η αμφοτερόπλευρη παράλυση των φωνητικών χορδών, οι συμφύσεις και μεμβράνες συγγενούς ή επίκτητης αιτιολογίας, τα κοκκιώματα, οι δυσκερατωσικές αλλοιώσεις, τα θηλώματα και ορισμένοι τύποι στενώσεων του λάρυγγα και της τραχείας. Πάντως, στις περιπτώσεις των κακοήθων παθήσεων του λάρυγγος είναι που η εφαρμογή του laser καθίσταται επαναστατική, απαλλάσσοντας πολλούς ασθενείς από την ανάγκη για λαρυγγεκτομή ή καθυστερώντας έστω, για αρκετά χρόνια, την ακρωτηριαστική αυτή επέμβαση. Σε αυτές τις παθήσεις θα πρέπει να επιμείνουμε για την εφαρμογή του laser.